Sana bildirmek isterim ki okuyucu kardeşim, beni bu konuda kitap yazmaya iten ilk şey kendilerini selefin yoluna intisap ettiklerini söyleyen kimselerin, kimlerin arkalarında namaz kıldıklarına aldırış etmemeleri olmuştur. Bu kimseler fitnenin ve zararın olmadığı, hatta seçme hallerinin de bulunduğu ve fırsatları var olduğu halde böyle davranmaktadırlar. Birçok yerde, İslam dininde faziletli olma şartını taşıyan bir imam bulunduğu halde, bu faziletli imamı terk etmeyi evla görmüşlerdir. Hâlbuki onların çoğunluğu, tağutların hâkim olduğu mescitlere uzak olan takva üzerine bina edilmiş mescitler edinebilme imkânları var olmasına rağmen gevşek davranmışlardır.
Bana ve hakkı talep eden herkese saf kaynağa ve soğuk su kaynağı olan Allah’ın kitabına ve nübüvvetin ışığına geri dönmenin gerekliliği aşikâr olmuştur. Her bapta olduğu gibi bu bapta da münakaşa edinilen şeyin Allah’a ve Resulüne (s.a.v.) götürülmesi gerekmektedir. Ta ki hak bilinsin, sonrasında ise rahmetle ve yumuşaklıkla insanlar buna çağrılsın ve bunları kendilerine yol edinsinler.
Allah-u Teala şöyle buyurmuştur: “Daha önce siz de öyle idiniz de Allah size ihsanda bulundu.” (Nisa 94)
Resulullah (s.a.v.) şöyle buyurdu: “Kalpler, Rahman’ın parmakları arasındadır, dilediği kalbi doğrultur, dilediğini saptırır.” (Müslim, 2654)
.jpg)
