Tanrı'nın Yeraltı Dünyası
Richard WurmbrandSözler ve Alıntılar
Zorbalığın hüküm sürdüğü bir ülkede cezaevi onurlu bir mekandır.
Sayfa 58Kitabı okudu
Sinagogda hasta kızı için dua ettiğini bildiğim bir adam gördüm. Adamın kızı ertesi gün öldü. Bunun üzerine Haham’a hangi Tanrı böylesine güçlü bir yakarışa karşılık vermez? Diye sordum, ama yanıt alamadım.
İlk komünistler Adem il Havva’ydı.
Popp, “neden” diye sordu.
“ çünkü üzerlerine giyecek hiçbir şeyleri yoktu, evleri yoktu ve aynı elmayı paylaşmak zorundaydılar- bütün bunlara rağmen hala cennette olduklarını sayıyorlardı.”
İki tip ateist vardır: Birincisi, ‘Tanrı yoktur, istediğim her türlü kötülüğü yapabilirim’ diyenler; ikincisi de, ‘Tanrı olmadığına göre, eğer O var olsaydı yapacağı her türlü iyiliği ben yapmalıyım’ diyenler. Bu ikinci tip ateistlerin bir anlamda en büyüğü İsa Mesih’in kendisiydi. Açlık çeken, hasta ve zavallı insanları gördüğünde, ‘Tanrı onlara yardım eder’ demedi. Tüm sorumluluk kendindeymişçesine hareket etti. Bu nedenle insanlar aralarında şöyle sormaya başladılar: ‘Bu adam Tanrı mı? O, Tanrı’nın işini yapıyor!’
“Öncelikle, tatsız olanla kötü olanı birbirine karıştırmaya eğilimliyiz. Kurt neden kötüdür? Çünkü koyunları yer; bu da beni rahatsız eder. Koyunları ben kendim yemek istiyorum! Kurdun yaşamak için koyunları yemesi gerekirken, benim aynı şeyi yapmam gerekmiyor, çünkü başka gıdaları da yiyebilirim. Daha ötesi, kurdun koyunlara karşı her hangi bir sorumluluğu yoktur. Oysa bizler onları yetiştirmek, beslemek zorundayız ve tam bize güven duymaya başlamışlarken onların boynunu keseriz. Yine de, kimse bizim kötü olduğumuzu düşünmez.”
Sayfa 122 - Yeni Yaşam YayınlarıKitabı okudu