"Bazıları İslam dünyası hakkında burada sunulan ahlak ve siyaset manzarasını biraz kötümser veya aşırı bulabilir. Aslında, etik ve siyasetin bütün tezahürlerinin ve ifadelerinin tüketici bir tasvirini vermekten ziyade bir teşhisi üstlenmeye çalıştım. Aksine, Müslüman toplumlara oryantalist yaklaşım bilhassa teşhisten kaçınır, çünkü Oryantalistler Batılı toplumların vatandaşları olarak kendilerini ilgilendirmeyen sorunlara karışmak istemezler.
Bugün Müslüman entelektüelin iki cephede savaşması gerekiyor: biri Oryantalizm tarafından serbest, anıtsal, tasviri, betimleyici bir stilde uygulanan sosyal bilimlere karşı; diğeri İslami şahsiyetin "otantisite"si ve "kimlik"ine doğmatik tasdikler ve -kendini-kanıtlayıcı söylemlerle yöneltilen mükerrer saldırıları karşılayan Müslümanların saldırgan/savunmacı apologiasına karşı. Her zaman mevcut fakat en azından tanınabilecek olan bu iki engelin ötesinde ise, Müslüman entelektüel, İslami örnek aracılığıyla, özellikle etik ve siyaset sorunlarıyla ilgili daha da temel bir teşhise katkıda bulunmak zorundadır: Modernliğin kör noktaları, başarısızlıkları, akla mantığa sığmayan sonuçları, yabancılaştırıcı sınırları, tekrarlayan zaafları nelerdir?"
Kendi çabasını kendi sözleriyle bu şekilde ifade eden Cezayirli düşünür Muhammed Arkounun elinizdeki kitabı, kendi düşünce seyrini, siyasi konumunu ve görüşlerini irdeleyen bir dizi mülakatın sonunda ortaya çıkmış. Bu mülakatlarda, Oryantalizme köklü eleştiriler getirmekle birlikte, oryantalizmin nesnesi olarak İslam, siyaset, ahlak ve tarih düşüncesinin de ortak bir çok açmazına işaret etmekte, bu konularda radikal eleştiriler yönelterek İslam düşüncesinin bugün için yaşadığımız tarihte tutarlı ve daha dinamik bir biçimde yeniden kurulabilmesi için önerilerde bulunmaktadır.
