Tarih Felsefesi
Georg Wilhelm Friedrich HegelTarih Felsefesi Gönderileri
Tarih Felsefesi kitaplarını, Tarih Felsefesi sözleri ve alıntılarını, Tarih Felsefesi yazarlarını, Tarih Felsefesi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Mutluluğun Diyalektiği Olmaz
Dünya tarihi mutluluğun zemini değildir. Mutluluk dönemleri onun içinde boş sayfalardır; çünkü bunlar müşterek-uyum dönemleridir, karşıtlığın/muhalefetin bulunmadığı...
1837 (ölümünden sonra)
_Tarih felsefesi, tarihin düşünme bakımından ele alınmasından başka bir şey değildir. Çünkü insan düşünendir; hayvandan bu noktada ayrılır, insanca olan her şeyde, insanca olduğu ve hayvanca olmadığı sürece, düşünme vardır; böylece, tarihle her türlü uğraşmada düşünme vardır.
_Tarihe, objektif olarak yukardan bakılırsa, olay kuşbakışıyla doğru
Diyebiliriz ki, hiçbir yerde İncil'de olduğu kadar devrimci sözler yoktur, çünkü geçerli her şey ilgisiz bir şey, dikkate değmez bir şey olarak koyulur.
Cennet bir parktır ki, orada insanlar değil ama ancak hayvanlar kalabilir.
"Dünya tarihi bir mutluluk sahnesi değildir. Mutluluk dönemleri boş sayfalardır."
Felsefenin işi yalnızca kendini Dünya Tarihinde yansıtan İdeanın parıltısı iledir. Felsefe dolaysız tutkuların edimsellikteki bıkkınlık verici devimlerinden geriye irdelemenin dinginliğine çekilir; ilgisi kendini edimselleştiren İdeanın, hiç kuşkusuz yalnızca Özgürlük bilinci olarak varolan Özgürlük İdeasının gelişim sürecini bilmektir.
Dünya Tarihinin Tinin tarihinin değişmekte olan sahneleri altındaki bu Gelişim Süreci ve edimsel Oluş süreci olması olgusu - bu olgu gerçek Theodike, Tanrının Tarihteki aklanışıdır. Ancak olanların, her gün olmakta olanların yalnızca Tanrı olmaksızın olamayacakları değil, ama özsel olarak Onun İşi oldukları içgörüsüdür ki Tini Dünya Tarihi ile ve Edimsellik ile uzlaştırabilir.
Sayfa 330 - İdeaKitabı okudu
Almanya utkulu Fransız orduları tarafından işgal edildi, ama Alman ulusallığı bu baskıyı üzerinden attı. Almanya'da ana kıpılardan biri Tüze Yasalarıdır; bunlara hiç kuşkusuz Fransız baskısı yol açtı, çünkü daha önceki düzenlemelerin eksiklikleri özellikle bu yolla açığa çıktı. Bir İmparatorluk yalanı bütünüyle yitti. Egemen devletlere parçalandı. Feodal yükümlülükler ortadan kaldırıldı, mülkiyet ve kişi özgürlüğü ilkeleri temel ilkeler yapıldılar. Devlet görevleri her yurttaşa açıktır, ama beceri ve uygunluk zorunlu olarak koşuldur. Hükümet sorumluluğu resmi dünyaya aittir, ve tekerkin kişisel kararı dorukta durur, çünkü bir son karar, daha önce belirtildiği gibi, saltık olarak zorunludur. Gene de sağlamlaşmış yasalar ve Devletin belirli örgütlenişi durumunda, yalnızca tekerkin kararına bırakılan şey tözsellik açısından çok az önemi olan noktalardır. Hiç kuşkusuz eğer payına soylu bir tekerk düşerse, bu bir ulus için büyük bir talih sayılmalıdır; gene de büyük bir devlette bunun bile önemi çok azdır, çünkü bu devlet gücünü Usunda bulur.
Sayfa 329 - İdeaKitabı okudu
Öznel İstençlerin bu çarpışması böylece üçünü bir kıpıya, duygusal yatkınlık kıpısına götürür ki, Yasaların içsel olarak isteniyor olmalarıdır; yalnızca törel bir alışkanlık değil, ama duygusal yatkınlık: -Yasaların ve genel olarak Anayasanın sağlam birşey olduğunun, kendi tikel istençlerine onlar karşısında boyun eğdirmenin bireylerin en yüksek ödevleri olduğunun bir duygusu. Yasalar, anayasa ve hükümet üzerine çeşitli görüşler ve düşünceler olabilir, ama bu görüşlerin Devlette tözsel olanın karşısında altgüdümlü olarak alınmaları ve onlardan vazgeçilmesi yönünde bir duygusal yatkınlık olmalıdır; dahası, Devlette duygusal yatkınlığı karşısında daha yüksek ve daha kutsal hiçbirşey olmamalı, ya da eğer gene de Din daha yüksek ve daha kutsal olacaksa, onda Devletin anayasasından ayrı ya da ona karşıt olacak hiçbirşey kapsanmamalıdır. Hiç kuşkusuz Devletin yasalarını ve anayasasını Dinden bütünüyle ayırmak temel bilgelik olarak geçerlidir, çünkü bağnazlık ve ikiyüzlülük bir Devlet Dininin sonuçları olarak korkutucudur; ama Din ve Devlet içerik açısından ayrı olsalar da, buna karşın köklerinde birdirler ve yasalar en yüksek doğrulanmalarını Dinde bulurlar.
Sayfa 324 - İdeaKitabı okudu