Bu dört yılın içinde beş adet.
Mimar Sinan mescidi yok oldu. Semavi Eyice hoca gibi bir-iki İstanbul aşığının dışında bi len pek yok; zaten olsaydı bu imar çılgınlığı değil, gerçekten öl çülü bir imar olurdu.
Bugün de aynı şey söz konusu; insanlar il gilenmiyor, birileri de iyi veya kötü niyetle ortalığı altüst ediyor.