Geleneğe sahip çıkmak, orada var olan herşeyi, hiç kritik etmeden, tam bir ön kabulle doğrulamayı gerektirmiyor. Aksine, ona eleştirel bir gözle bakıp, yapılmış olması muhtemel yanlışlıklarını tahsis edip düzeltme de ona sahip çıkmanın gereğidir. Çünkü doğrularıyla yanlışlarıyla bu kültürün tamamı bize aittir. Ama, bize de ait olsa, olumsuzlukları görmezden gelmeksizin onları kritik etme başkalarına da ait olsa doğrulara sahip çıkma erdeminiz göstemediğimiz sürece evrensel doğrulara ulaşamayız.
Onun için, taklit ve taassup sihniyetlerinden kurtularak, ne gözü kapalı bir gelenekçilikten ne de geçmişi bir yük gibi telakki ederek modernitenin peşinden sürüklenip gitmekten yana olmalıyız. Taşları yerli yerine koyarak, tarihi bize bizi de geleceğe bağlayan düşünce köprüsünün her iki ayağını sağlam oturtarak, birini diğerine feda etmeden bir şeyle inşaya çalışılmalıdır. Her şey geçmişte halledilmiştir, artık yapılacak bir şey yoktur kolaycılığına düşmeden ama, tarikte hiçbir şey yapılmamıştır iddasıyla da on beş asırlık koskoca bir birikimi görmezlikten gelmeksizin davranılmalıdır.
