Tenin Gözlerinde yazarımız, mimarinin duygulardan uzaklaşıp sadece görsel kimlik üzerine kurgulanan; yaşayan,deneyimlenen,hissedilen mekanlar olmaktan çok görsel mekanlar olmasından yakınır;Bu olgu yaşayan mekan kavramını da öldürmektedir. Juhani pallasmaa her etkileyici mimari deneyimi çok duyulu olarak ifade eder;
Göz,kulak,burun,dil,iskelet,ten gibi tinsel deneyimler olmadan etkili bir mekan yaratılamayacağını, bu duyulardan eksik mekanların görsellikten ileri gidemeyeceğini söyler.Tenin Gözlerinde bir duyular mimarlığından söz ediliyor, görsel mimarinin yanı sıra tinsel bir mimarinin de olduğu dile getiriliyor.
