Okurken zaman zaman sıkıldım ama sonra akışa alışmaya başladım. Özellikle yazarın terapist olması ve terapiyle alakalı verdiği o küçük anektotlar, tecrübeler, işin püf noktaları okurken bana çok samimi geldi ve o odada olmak istedim. Ya danışan ya da terapist olarak fark etmez ama o odada olmayı kesinlikle çok istedim ve hayata dair çok şey buldum içinde. İnsana iyiliği, insan olmanın ince ayrıntılarını çok güzel geçiren, düşündüren, yaşamayı sevdiren, üretmek, işe yaramak, birileri için umut olmanın sıradışılığını, biricikliğini anlatan fevkalade bir kitaptı. Okumak ve bitirmiş olmak bir zevkti. Tavsiye ederim benim için çok faydalıydı. Kültürler arası farklar, yaşam şartlarının farklılığı bizi özümüze, duygularımıza yönelişimizi değiştirmez hepimiz insanız hepimiz kabul edilmeye, değer görmeye, en çok da sevilmeye ve kendimizi sevebilmeye ihtiyaç duyuyoruz. Kitaptan çıkardığım öz buydu.