Zayıf bir dimağ bile hasâil ve melekâtından istifade etmeyi bilirse en yüksek kemale muvasalatı iddia edebilir. Bu misaller önünde bütün zaafımıza, irademizin bütün eksikliğine, bütün fena temâyüllerimize rağmen önümüzde parlayan bu şaşaalı numuneleri nazar-ı dikkate alırsak, irademizi takviye ederek bir ideal intihâb etmeyi ve idealimizi mütemadi bir dikkat ve faaliyet ile terfîk edersek nelere kâdir olduğumuzu idrâk etmemekliğimiz kâbil değildir.