Introduction by Arnold Rampersad. Langston Hughes, born in 1902, came of age early in the 1920s. In The Big Sea he recounts those memorable years in the two great playgrounds of the decade--Harlem and Paris. In Paris he was a cook and waiter in nightclubs. He knew the musicians and dancers, the drunks and dope fiends. In Harlem he was a rising young poet--at the center of the "Harlem Renaissance." Arnold Rampersad writes in his incisive new introduction to The Big Sea, an American classic: "This is American writing at its best--simpler than Hemingway; as simple and direct as that of another Missouri-born writer...Mark Twain."

Yazar:

Langston Hughes

Tahmini Okuma Süresi: 9 sa. 30 dk.Sayfa Sayısı: 335Basım Tarihi: 1993

ISBN: 9780809015498Ülke: TürkiyeDil: EnglishFormat: Karton kapak

Benzer Kitaplar

Tümünü Gör

Reklam

Kitap İstatistikleri

420gösterim

Yazar Hakkında

Langston HughesYazar · 15 kitap

Langston Hughes (d. 1 Şubat 1902 - ö. 22 Mayıs 1967) Amerikalı şair. Yaşadığı dönemin önde gelen siyahi şairlerinden biri olarak kabul edilmektedir. Harlem Rönesansı'nın en önemli şairlerinden Langston Hughes 1902'de Missouri Joplin 'de doğdu. Küçük yaşta annesi ve babası ayrıldığından onu büyükannesi yetiştirdi. Büyükannesinin Frederick Douglas ve Sojourner Truth hakkında anlattığı hikâyelerden etkilendi. Onu "Crisis" dergisinin yöneticisi Web Du Bois ile tanıştıran da büyükannesiydi. "Crisis" dergisi NAACP 'nin (Siyahların İlerlemesi için Ulusal Örgüt) yasal yayın organı idi. 1921-1922 yılları arasında Hughes Colombia Üniversitesi'nde okudugu Maden Mühendisliğini bıraktı. Harlem müziği, dansı ve entelektüel yaşamı onun için her şey olmuştu. "Crisis" dergisine daha çok şiir yollamaya başladı. 1926 yılında ilk şiir kitabı "The Weary Blues" Harlem'i anlatıyordu. Hughes, şiirlerinde Harlem'deki blues barlardan etkilendiğini söylemişti. Caz'ın, blues'un ve sprituals'un ritmi yansıyor şiirlerine. 1927'de Zora Neale Hurston ve başka yazarlarla birlikte çıkardığı "Fire", Afro-Amerikan kültürünü konu alan bir dergiydi. 1920'lerde Harlem Rönasansı ile yaratıcı bir dönem başlamıştı. Harlem "siyahlar için kendileri olabilecek bir yer olarak" simgesel nitelik kazanmıştı. Bu dönemin yazarları, siyah kültürü ile insanının güzel olduğunu göstermeye çalıştılar. Arna Bontemps, Hughes için "özgün caz ozanı" diyor. 1967 yılında yaşama veda eden Hughes son yıllarında şiirlerini caz eşliğinde okumuştu. Cenaze töreni caz grubuyla yapıldı.