Yaşadığımız hayatta bazen umutsuzluklarımız, hayal kırıklıklarımız, acılar, üzüntüler, başarısızlıklar olduğu gibi belki bu hayatta gerçekleştirme gücünü kendimizde bulamadığımız ve bizi bambaşka yerlere götürecek bambaşka şeyler yaşatacak olan, aslında bize ait olan bir çok potansiyeli bünyemizde barındırıyoruz. Ama farkındalığımız ve inancımız olmadığı sürece bu potansiyeller görünür hale gelemiyor. Eğer pişmanlıklarımızın yazdığı bir pişmanlıklar kitabımız olsaydı ve bunları yaşamadığımız hayatları deneyebilseydik her şey güllük gülistanlık mı olurdu? Malesef pek de öyle olmuyor her potansiyel hayatta bizi hayal kırıklığına uğratacak birşeyler olabiliyor. Hayat zaten bu değil mi ?Kimse bize gül bahçesi vadetmedi.Hayat mücadele,çaba,acı, hüzün, yalnızlık, hayal kırıklığı ve sayamayacağım bir çok şeyi de barındıyor.Mesele bunları kabullenmek ve mevcut potansiyellerimizi görerek, hayata bakış açımızı değiştirmek.Doyum verici bir hayat mı istiyoruz?Elimizden gelenin en iyisini yapmak ve pişmanlıklar kitabını tekrar tekrar okumaktansa bundan sonra ne yapabileceğimizi bulmak iyi bir seçenek gibi duruyor..
Matt Haig bu kitapla aslında bütün meselenin bakış açımızla ilgili olduğunu ne de güzel anlatmış.Akıp giden bir masal adeta.
**Kaçıp gitmek istediğiniz yerin bulunduğunuz
yerle aynı olduğunu görmek tam bir aydınlanmaydı. Hapishanenin bir yer değil, bakış açınız olduğunu anlamak..
