George Eliot'un kaleminden kendi hikayesine kulak verdim. Bunu kitaba başlamadan önce araştırırken rastgelmiştim. Mary Ann Evans, kadın kimliğini gizleyerek 19. yüzyılın edebiyatına çok değerli bir yön vermiş bir yazardır kanımca. Keşke kimliğini gizleme gereği görmeden, cinsiyetçi yaklaşımlara maruz kalmadan yaşayabilseydi.
Benim için ilk okumam olan bu kitabında ağdalı bir dille yazmasına, uzun uzun cümleler kurmasına ve dönemin romantik unsurlarını eserinde bolca gözlemlememe rağmen bir solukta okuduğum en iyi kitaplardandı.
Viktorya döneminin o buğulu havası İngiltere'nin kırsalları gözümde canlandı. Maggie'yi tanımaktan çok Maggie oldum. Çok zeki bir çocuk olan Maggie'nin rengi de dahil o döneme göre ayrıkotu gibi bir kız çocuğu olması ; en dikkat çeken unsurlarından birisiydi.
Hayatına yön veren erkekler, ona çok değer veren babası, abisi Tom'a saplantılı saf sevgisi, dönemin aristokratlarından Philips'in dostluğu ve kuzeninin nişanlısı Stephen'e duyduğu aşk.
Kurgusunun doğallığı, çocukluğu, yetişkinliği bunları birbirine bağlaması ; hepsi uyumlu bir anlatıydı. Çok keyif alarak okudum. George Eliot 'u tanımadan, okumadan geçmeyin.
