The Plague
Albert CamusThe Plague Reviews
You can find The Plague reviews, The Plague book reviews, The Plague ratings on 1000Kitap.Score
8Out of 10
Albert Camus'nun varoluşçuluğu Cezayir'in Oran şehrindeki bir veba salgınında ve bu salgınla mücadele eden bir grup insanın ölüm karşısındaki acizliğini anlattığı romanı. Kuşkusuz Camus'nün trajik bir olayı basit bir şekilde dramatize ederek anlatması, idealize edilmiş yapay karakterler yaratması beklenemez. O yalnızca insanın varoluş sorununa farklı bir bakış açısı getirmiştir. Roman, düşünmeyi ve sorgulamayı seven her insanın zevkle okuyacağı türden.
272 syf.
10/10 puan verdi
Camus’un Evreni
“Bir hapsedilmişliği başka bir hapsedilmişlikle göstermek, gerçekte var olan herhangi bir şeyler göstermek kadar mantığa uygundur.”
Daniel Defoe
Camus’un romanının girişi için seçtiği bu alıntı kendi varoluşundaki labirentten çıkış yolu arayan insanın içinde bulunduğu haleti ruhiyeyi, tam bir nokta atışıyla şapka çıkartacak ustalıkla tasvir
Albert Camus'nün felsefe anlayışı, dünya ve siyasi görüşü, dine yaklaşımı bir kenara bırakılırsa kitabı bir cümleyle özetleyebilirim: "Cezayir'in Oran şehrinde 194... yılında yaşanan veba salgını anlatılıyor." Ama durum öyle değil... Camus, ne veba hastalığını açıklayacak bir tıp doktoru, ne de 1940-1949 yılları arasında Cezayir'de
NOT : Veba = Covid-19
Günümüz salgınını görerek okuyup anlayabileceğiniz harika bir kitaptı. Belki 2019 da bu kitabı okumuş olsaydım bu kadar güzel anlamış olamazdım. Virüsten önce okumuş olanlar bir kez daha okuyabilir.
Anlatımı çok güzeldi, insanların ruh halleri, yaşanılan olaylar çok güzel resmedilmiş. Olayların içeriği çok üzücü, olsa da karamsarlığın baş karakterler de olmaması çok ince bir mesajdı. Herkes yorgun, bitkin, darmadağın, korkuyor... Şuan bizde aynı durumları yaşıyoruz. Onlardan farkımız bizlerin teknolojisi daha iyi. İletişim kanallarımız çok çok üst seviyede. Şuan ki salgın dönemimizi görünce seviniyorum. Çünkü adamlar zamanında nelerle uğramış. Bizimki de zor evet ama her şey bizim elimizde.
Kitabın sonunu daha doğrusu vebanın nasıl bittiğini merak ediyordum. Kendi bir anda çıktı ve gitti. Yazarın da dediği gibi belki şuan da uykuya daldı. Bir gün insanları cezalandırmak için geri uyanıp gelebilir... Sanırım geldi de. Denemek isteyenler için harika bir kitap tavsiye ederim. Keyifli okumalar.
Ne yazık ki kitap okumaya eskisi kadar vakit ayırmadığım bir dönemden geçtiğim için Albert Camus ile tanışma fırsatını elde edememiştim. Tanışma faslına "Veba" ile başladım.
Kitabın dilini oldukça akıcı ve sürükleyici buldum. Yazarın betimlemelerine hayran kaldım açıkçası. Kitabı okuduğum her an Oran'da yürüyen bir sakinmişim de her şeye tanık oluyormuşum gibi hissettim. Kendimde -bir zamanlar- yazan bir insan olduğum ve betimlemeyi çokça kullanıp hikayelere çok yakıştırdığım için bu yönüyle benim beğenimi kazandı. (Can Yayınları - Nedret Tanyolaç çevirisiyle okudum.)
Kitabın hikaye örgüsüne bakacak olursak ve bizim de bir salgın yaşadığımız şu dönemde; sanki salgının ilk zamanlarını değil de üzerinden çokça zaman geçmiş ve tıpkı bizim de şu an içinde bulunduğumuz dönem gibi, kanıksama dönemini okuyormuş gibi hissettim. Salgının en başındaki o korku, insanlardaki o önlem özeni, o telaş, o gelecek kaygısı bana geçmedi. Herkes sanki çok uzun zamandır vebayı yaşıyormuşcasına ve alışmış, çok sıradan bir olayı okuyor gibi hissettim. Spoiler: (Küçük çocuğun ölüm sahnesinden bile etkilenemedim.)
Kitabın sonlarına doğru duygusal olarak beni de yakaladı. Doktor Rieux ve Tarrou'nun terasta yaptığı konuşma ve denize gittikleri andan itibaren insanların o yorgunluğunu, bıkkınlığını ve aradıkları bir tutam insanlığı buram buram hissettim. O dakikadan sonra kitap benim için çok başka bir boyut aldı. Çünkü tam olarak şu an ki ruh halimi bu kadar iyi anlatan başka ne okuyabilirdim diye düşündürdü.
Sonuç olarak; veba içimizde, veba her yerde. Belki bir hastalık, belki de bir fikir hastalığı olarak...