"Bir çiçeğin sapını tutuyorum. Sap ben oldum. Köklerim dünyanın derinliklerine iniyor, kilden kaskatı olmuş ve nemli topraklardan sonrada kurşun ve gümüş damarlarından geçiyorum. Tepeden tırnağa lif lif olmuşum. Bütün titreyişler beni sarsıyor, toprağın ağırlığı kaburgalarıma baskı yapıyor. Burada, yukarıda gözlerim hiçbir şey görmeyen yeşil yapraklar."
Sayfa 5 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 2. BasımKitabı okuyor