Severek okuduğum İkimizin Yıkımı kitabının yorumu ile geldim.
Hazel küçük bir kasabada uyuşturucu bağımlısı bir anne ve üvey babasıyla hayata kalmayan çalışan genç bir kız.Bir çiftlikte işe giriyor ve hamile annesiyle kasabadan gitme planları yaparken annesi,üvey babasının isteğiyle onu evden kovuyor.Ian ise kasabanın rock yıldızı.Bir müzik grubu ile sahne alıyor.Aynı zamandan dedesinin çiftliğinde çalışıyor ve Hazel’e işi öğretmekle sorumlu .Hazel evden atılınca ,Ian dedesinin baskısıyla ona evinde bir oda veriyor.Böylece Hazel ve Ian’ın başından geçen olayları okuyoruz.
Hazel ve Ian’nın yaşadıklarını okurken kalbim çok kırıldı.Mesele sadece aşk da değildi zaten.Aile ve dostluk kavramlarını da yazar çok güzel vermişti.Her bir karakteri çok sevdim.Hazel,Ian,Koca Pençe,Holly ,diğer grup üyeleri…Aile konusunda şansız olan iki kişinin birbirlerine iyileştirmelerini okumak çok güzeldi.Başlarda karakterlerin yaşları küçük gelmişti.Hani böyle ergence tavırlar görürüm diye düşünmüştüm.Ama hem Hazel hem Ian çok olgundu.Aralarında arkadaşlıktan aşka geçen bir durum vardı ama arkadaşlıkları hep bana daha çok geçti.Yani sevgi üzerine çok durmuştu yazar.Karşılığında bir şey beklemeden koşulsuz sevgi…
Başlarına ne gelirse gelsin grup üyelerinin bağlılıkları ve dostlukları da çok hoştu.Böyle insanı hüzünlendiren ama sonra içini sıcacık yapan anlarla doluydu kitap.
Bende güzel izler bırakan bir okuma oldu,tavsiye ediyorum.Çok fazla olmasa da yetişkin sahneler var biraz.Yazarın böyle duygu yüklü bir kitabı smuta boğmadığı için ayrıca mutluyum.