Yaprak ÖzTİLKİ,BayKuş,BaKİRe
Eşinden ayrılan Begüm,kızı Ada’yla iki kişilik umutlu bir başlangıç yapma hayalindedir.Yeni düzenini oluştururken kızının okulunun kütüphanesinde de işe başlar Kızına daha yakın olabilmek için.Okula bağışlanmış bir kitabın ortasına yerleştirilmiş mektupları bulması,okumasıyla bir ailenin 1950 yılında yaşamış olduğu olaylara tanık olur.Begüm’ün bu mektupların izini sürmesiyle birlikte hayatları hiç tahmin bile edemeyecekleri bir yöne doğru gider.Polisiye,korku,gerilim dolu dakikalar eşliğinde şimdi ne oldu,ne olacak ritminde,bir bakıyorsunuz ki kitap bitmiş.İlginç ama maalesef bilinen çok acı verici,isyan ettiren Yok artık bu kadarınada pes dedirten bir konuyu ustaca işlemiş Yaprak Öz kitapta.İlk defa tanıştım kalemiyle,başka kitapları varmış ve asıl şairmiş.Şiirlerini birde kitabın içinde geçen Tarkovsky’nin yönetmiş olduğu Solaris adlı filmide merak ettim doğrusu.
Hayat hiçbir zaman sizin istediğiniz ve hayal ettiğiniz şekilde ilerlemez,onun kendine göre bir ritmi var,getirdikleri ve götürdükleriyle birlikte.Birde bu hayatta insanların karanlık yüzleri var,iyi bilinen kötü hem de çok kötü olabilir.Kötü bilinenin de çok iyi olması gibi.Karanlık ve aydınlığın birlikteliği,tıpkı yin ile yang gibi.
