Dedem derdi ki...
Çevremizde pek çok görünmeyen kapı vardır ve bu kapılar harika yerlere açılır.Ancak bu kapıları kimse açmaz.Onları görmezler ve açmazlar.
''Yaşamaya devam ettikçe umutlar da sürer,'' derdi dedesi sık sık. Martina, yaşamı ve umudu iki kız kardeş gibi görürdü. Yalnız başınayken yaşam kederli olurdu; onu neşelendiren ise umudun varlığıydı.