#okudumbitti
#AndreGide
#TohumÖlmezse
#350sayfa
#HaziranAyı4cüKitap
"Hiçbir şeyden vazgeçmeden, birbirinden çok farklı bakış açılarının hepsini uzlaştırmak isterdim"
Kitabın benim için özet cümlesi tamda bu oldu. Yazarın Kalpazanlar kitabını okumuştum ilk. Sonrasında Kadınlar okulunu da okuyunca diğer kitaplarını da mutlaka okumalıyım demiştim. Gide hayranı bir arkadaşım Tohum ölmezse kitabını kesinlikle okumalısın demişti. Ben kitabı çok sevdim. Çünkü ben farklı bakış açılarının hepsini uzlaştırmak noktasında yazara sonuna kadar katılıyorum. İnsanların dili, dini, ırkı, inançları, cinsel tercihleri noktasında hala aşamadığınız, ben bunu kesinlikle kabul edemem dediğiniz kesin çizgileriniz varsa kitap size çok birşey katar mı bilemedim. Ancak şunu söylemekte gerekir ki anlamak adına bir şans verilmesi gerekir.
"Bütün varlığımın bir aşk, bir keder ve özgürlük uçurumuna yuvarlandığını hissettim"
Burada spoi vermeden cümleyi yorumlamam gerekirse şöyle sormalıyım. Hangi acı, hangi kayıp, hangi ölüm insanın özgür hissetmesini sağlar? Uzlaşmayı hayattayken yapabilmiş olsalardı bu cümle hangi şekilde kurulurdu acaba? En yakınımıza bile kendimizi olduğumuz gibi kabul ettirebilmek bu kadar zor olmamalı. Sonra ne mi oluyor. İşte son alıntı anlatsın size.
"Kendimi, aniden salıverilince sersemleyen bir mahkum gibi, ansızın ipi keailen bir uçurtma, palamarını koparan bir sandal, rüzgar ve dalglarla sürüklenen bir enkaz gibi hissediyorum"
