XIV. ve XV. yüzyıllarda yaşayan Tokatlı Melîhî, klasik şiir geleneği etkisinde yetişmiş ve bu geleneğe uygun şiirler kaleme almıştır. Şiirlerinde rindane bir tavır takınan şair, dünya ve ahiret kaygısından uzak, açgözlü olmayıp azla yetinmeyi bilen, insana ve insanî değerlere önem veren, riyakârlıktan uzak durup güzel sevebilen, şaraptan ve işret meclislerinden hoşlanan, özü sözü bir kimse olarak dikkati çeker. O, şiirlerinde rindane ve âşıkane bir üslûp takındığı gibi, dinî ve tasavvufî remizlere de yer vermiştir. Geleneğe uygun olarak peygamber kıssalarına ve mucizelerine telmihte bulunan Melîhî, İslam’ın temel esaslarını konu edinen beyitlere vücut vermiş, Hz. Ali ve ehlibeytten de bahsetmiştir.
Melîhî hakkında bilgi veren tezkireler, onun şiirlerinin güzelliğini övgü dolu sözlerle dile getirmişlerdir.
Bu çalışmayla Fatih Sultan Mehmet ve II. Beyazıt dönemlerinde yaşamış olan Tokatlı Melîhî’nin şiirleri bir araya getirilip eski şiir severlerin hizmetine sunulmuştur.
