Toplumda Tabakalaşma Ve Hareketlilik Quotes
You can find Toplumda Tabakalaşma Ve Hareketlilik quotes, Toplumda Tabakalaşma Ve Hareketlilik book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.
Marx'a göre, toplumsal sınıflar üretim ve mübadele ilişkilerinden hareketle tanımlanırlar ve bireyler üretim sisteminde ki yerlerine göre bir sınıfa aittirler. Marx bireylerle pek ilgilenmez ve dikkatini ekonomiden (Kapital) ya da politikadan (18 Brumaire, Fransa'da Sınıf Savaşları) yola çıkılarak oluşturulmuş sosyal gruplaşmalar olan sınıflara yöneltir.
sınıfların, aile ve kilise gibi gerçek varlıklar mı, yoksa istatistiksel tahayyülün ürünleri mi oldukları tartışma konusu olmuştur. Bu ikinci görüşün savunucuları, Amerikan toplumunda ödüllerin bölüşümünün yukarıdan aşağıya, az çok kesintisiz bir süreklilik görüntüsü içinde olmasından etkileniyorlardı; böylece daha yüksek bir sınıfı ya da tabakayı daha aşağı olandan ayırt eden sınır çizgilerinin varlığına karar vermek, keyfi ve anlamsız bir süreçmiş gibi gözüküyordu. Keyfiydi, çünkü doğal çizgiler olmayınca, hemen her yerde yapay bir çizgi çizmek mümkündü; anlamsızdı, çünkü böylece ortaya çıkan sınıflar, paylaşılan ve kabul edilen bir üyelik anlamında gerçek toplumsal gruplaşmalara karşılık gelmezdi. Bu görüşün en erken ifade ediliş biçimlerinden birine göre, "alana bir toplumsal sınıf aramak üzere giren araştırmacı, orada olmayan bir şeyin peşinde demektir, onu ancak, zihnin uydurduğu bir şey olarak kendi kafasında bulabilir" (Parkin, 1997: 597).
Dahrendorf iki gerçek arasında açık bir ayrım yapar: Birincisi, mevkiler ve işler farklıdır ve ayrı becerilere gerek gösterir. İkincisi farklı işler birbirine göre daha yüksek veya daha aşağı olarak ayrılır: "Hem mevkilerin sosyal farklılaşması... hem de şöhret ve servete dayalı ve sosyal statünün derecelendirilmesi ile ifade olunan sosyal tabakalaşma vardır" (aktaran Wallace ve Wolf, 2004: 142).
Dahrendorf'un kuramı hem Marx'tan hem de Weber'den esinlenerek yeni bir sınıf görüşü içermektedir. Dahrendorf ekonomik iktidarın bizzat siyasal iktidar olduğunu ileri süren Marksist görüşü reddeder. Marx'ı reddederken Dahrendorf, on dokuzuncu yüzyıldan bu yana sanayi toplumlarında ortaya çıkan değişmelerden bir kısmını temel alır (Poloma, 1993: 116). Bunlardan önemlileri: 1- sermayenin ayrışması, 2- emeğin parçalanması ve 3- yeni orta sınıfın ortaya çıkışıdır.
Ekonomik koşullardaki eşitsizliğin, gerek toplum gerek özel sosyal gruplar için birtakım önemli sosyal işlevlere sahip olduğunu ileri süren, göz önüne alınması gereken başka birçok iddia vardır. Örneğin, müreffeh bir toplumda 'pis işler'in görülmesini düşük ücret ve buna eşlik eden yoksulluğun sağladığı söylenebilir. Görevleri ne olursa olsun eğer bütün insanlar aynı ücreti alırlarsa, pis ya da alçaltıcı işler asla görülmez. Refah eleştirileri bu iddianın yanı sıra şu tipik iddiayı da ileri sürer: Belirli ekonomik etkinlik biçimlerinin düşük ücretle yapılmasını sağlamak sağlamak için, sosyal yardımların piyasadaki kazanç rayicinin altında olması gerekir. Yani eğer sosyal yardımlar düşük gelir seviyesinin üstüne çıkarsa, ortada iş aramak için gerçek bir gerekçe kalmaz. Yoksulların damgalanmasının, insanları çalışmaya ve genel üretime katkıda bulunmaya zorlamak gibi önemli bir ekonomik işlevi vardır (Turner, 2002: 43).
Kapitalistler sadece kâr elde edebildikleri sürece çalıştırırlar, bu yüzden Marx onları çoğu kez sülükler olarak nitelendirir. O, neredeyse tüm insan etkinliğinin bir alım-satım nesnesi haline geldiği kapitalizmin, çürüyene kadar dev bir ahtapot gibi tüm dünyaya yayılacağına inanır.