*.... Biz birbirimizin kanlarını içeriz. Buna and içmek derler. And içenler kan kardeşi olurlar, birbirlerine ölünceye kadar yardım ederler, imdada koşarlar.
"Biliyordu ki, Türk askeri çok itaatlidir. Kumandanları ne söylerse hemen yaparlar. Fakat bir emre karşı itaat göstermezler. O da "teslim emri"dir. Türk, ölmeyi teslim olmaya tercih eder."
"Bunlar Türk değil mi?"
"Türk... Ne olacak?"
"Kılıçları ne kadar süslü olsa yine keser."
"Sen korkaksın! Bir avuç atlı... Üç yüz kişi koca bir devletin içinde ne yapabilir?"
'Saatlerce Mıstık'ın hatırasıyla, bu muazzez ve necip matemin eskiyip unutuldukça daha ziyade kıymeti artan tatlı ve mahzun acısıyla mütelezziz olurum.'
"Allah'a çok şükür, geçinip gidiyoruz!" deyince, Sabire coştu:
"Bu haline şükrediyorsun ha?"
"Elhamdulillah!"
"Kız, sen budala imişsin! Gece gündüz, vesika ekmeği...Katık zeytin...Sonra üstüne de dua ha?!"