Tuhfetü's-Sufiyyin
Şeyh Mustafa Devâtî EfendiAbout Tuhfetü's-Sufiyyin
Tuhfetü's-Sufiyyin subject, statistics, prices and more here.About
Tuhfetü’s-Sufiyyin, Seyh Mustafa Devatî’nin (k.s) bilinen tek eseridir. Devatî’nin hayatından bahseden kaynakların hiç birisinde bu eserden söz edilmediği gibi, Keşfu’z-Zunun ve Hediyyetü’l-Arifîn gibi temel kaynaklarda da adı geçmez.Mustafa Devatî, bu eserinde, tasavvuf yolunda nail oldugu keşiferi, kalp gözüyle gördüğü manevî olayları ve rüyaları anlatmaktadır.
Zaman zaman, nasihat türü cümlelere, kendi tasavvufî düşüncelerini yansıtan ifadelere ve hayatıyla ilgili küçük kesitlere de yer verir. Bu yüzden eser, birçok yönüyle önem arz eder. Eser Osmanlı Türkçesi’nden yeni harflere çevrilip sadeleştirerek sunuldu.
Author: 
Şeyh Mustafa Devâtî Efendi
Translator: 
Necdet Tosun
Estimated Reading Time: 2 hrs. 30 min.Page Number: 88Publication Date: April 2014Publisher: Hacegan YayınlarıISBN: 9786051590400Country: TürkiyeLanguage: TürkçeFormat: Karton kapak
Book Statistics
Reader Profile of the Book
Kadın% 54.5
Erkek% 45.5
0-12 Yaş
13-17 Yaş
18-24 Yaş
25-34 Yaş
35-44 Yaş
45-54 Yaş
55-64 Yaş
65+ Yaş
About the Author
Şeyh Mustafa Devâtî EfendiYazar · 1 books
Divit imalâtıyla meşgul olduğu veya bu işi meslek edinen bir ailede yetiştiği için “Devâtî” ya da “Divitçi” lakabıyla meşhur olmuştur. Gençliğinde Üsküdar Hüdâyî Âsitânesi’nde Aziz Mahmud Hüdâyî’nin yerine geçen halifesi Muk‘ad Ahmed Efendi’ye intisap etti. Gayreti ve kabiliyetiyle tarikatta kısa sürede ilerledi ve şeyhi tarafından irşad için Kastamonu’ya gönderildi. Ardından İstanbul’a şeyhini ziyarete geldi, seyrüsülûkünü tamamlayıp hilâfet aldı. İrşad faaliyetine başlamadan önce ilme yönelerek bir âlimin yanında mülâzım oldu. Yedi yıl sonra imtihanı kazanıp 40 akçe maaşla bir medreseye müderris tayin edildi. 1061 (1651) yılında Molla Kestel Medresesi’nde müderrisliğe başladı. Bir yıl kadar bu göreve devam etti. 1062-1067 (1652-1657) yılları arasında Üsküdar’daki Vâlide Sultan Dârülhadisi’nde Vânî Ali Efendi’nin yerine müderrislik yaptı. 1067’de medrese hayatını terkedip Üsküdar’da Arslan Ağazâde Mustafa Bey tarafından inşa edilen (1651), bugün kendisinin adıyla yahut Şeyh Camii diye anılan camiyi tekkeye dönüştürerek irşad faaliyetine başladı. Burada üç yıl irşadla meşgul olduktan sonra vefat etti ve tekkenin bahçesindeki türbesine defnedildi. Kendisinden sonra irşad hizmetini halifeleri Abdülbâki Dede ve Fidancı Mehmed Efendi devam ettirmiştir. Devâtî’nin oğlu Divitçizâde Mehmed Tâlib Efendi, babasının ölümünün ardından Fidancı Mehmed Efendi’nin yanında tasavvufî terbiyesini tamamlayıp şeyh olmuştur.
Mustafa Devâtî’nin bilinen tek eseri Tuhfetü’s-sûfiyyîn’dir. Müellif tasavvuf yolunda nâil olduğu keşifleri ve rüyalarını anlattığı bu eserde zaman zaman hayatıyla ilgili bazı kesitlere de yer vermiştir. Eser Necdet Tosun tarafından sadeleştirilerek bir incelemeyle birlikte yayımlanmıştır (bk. bibl.). Mustafa Devâtî tasavvuf yolunda ilerlemenin kolay, ancak kemal noktasında sürekli kalmanın zor olduğunu belirtir. Vahdetin sırlarına erebilmek için halvetin şart kabul edildiğini, halk içinde Hak ile bulunmanın çok güç olduğunu düşünür. Âşıklar, zâhidler ve avam arasındaki derece farkına işaret eden Devâtî âşıkların üzüm, zâhidlerin kavun, avamın ise erik gibi sayıldığını, üzümün lezzetinin herkesçe bilinmesi gibi âşıkların da kıyamet gününde tanınacağını, kavunun lezzeti kesilmedikçe bilinemeyeceği gibi zâhidlerin de ancak ehlince bilinebileceğini, öte yandan eriğin ekşi olduğunun herkes tarafından bilindiğini söyler.
