Türk-Alman ilişkilerini I. Dünya Savaşı sonrası ele almış bir eser. Savaş sürecinden Türkiye ve Almanya'nın bir daha yakınlaşmaması adına bir takım şartlar koşulmuş, Osmanlı ve Almanya ile yapılan antlaşmalarda. Almanlar Versayın bir bir zincirlerini kırarken, Sevr'e karşı amansız bir mücadeleye giren ve Türkiye Cumhuriyetini kuran Atatürk ve Türk Milletinin başarıları neticesinde tekrardan bir Türk-Alman yakınlaşması başlıyor. Türkiye, Sevr gibi bir antlaşmanın hükümlerini savaşarak etkisiz hale getirdiği için Almanların da Versay'ın koşullarını bir bir ortadan kaldırmasını doğru buluyor. Öyle ki Almanların Çekoslovakya ve Avusturya'yı birleşme dediği, işgalinini bile olumlu karşılıyor. Almanlar tekrardan Türkleri yanlarına almak adına türlü türlü girişimlerde bulunuyorlar ama sonuçsuz kalıyor bu çabaları. Yanına çekemeyeceğini anlayınca en azından tarafsız kalması için ellerinden geleni yapıyorlar. Türkiye Cumhuriyetinin genel mana da hep ezik olarak görünmesi üzücü bir durum idi. Türkiye hep bir piyonmuş gibi ve Osmanlının son zamanlarındaki gibi etkisiz bir elemanmış gibi muamele görüyor. Onlara göre tek özelliğimiz stratejik konumumuz başka türlü hiçbir ülke için değerli bir müttefik olarak görünmüyoruz. Kitap genelde konsolosların raporları doğrultusunda ilişkiyi değerlendirmiş, okumanızı şiddetle tavsiye etmeyeceğim ama göz atmanızda yarar var derim.
