Gelin eteğini tutan çocuklar gibi diyor yazar, Tanrı Dağları’nın eteklerinde sıralanmış küçük dağlar ve o dağların düzünü yurt bilen bir millet... Bozkırın kalbinde il tutmuşluğun, adaletin ve yiğitliğin çerağını tutuşturan kağanlar, gök gözlü yağız tiginler ve kül rengi toprağın ulu şadlarının hikayesidir bu; Tanrı’nın töresine tabi olunmaksızın hüküm vermeyen bir idare ve yine Tanrı’nın töresine biad ile nam salmış milletin yaşam öyküsü.
Çetin avlardan ve hain entrikalardan sağ kurtulup ad alan cengaverlerin tutturduğu türküler, ıslık sesinden ziyade vızlayan okların gölgesinde büyütülen çocuklar var bu hikayede, erlik çelmekteyken insan aklını; Tanrı’nın rahmetiyle bereketi var kutlu toprakların.
Esaretin zilletini yazıyor Ufuk CENGİZ bu kitabında; takvimler boyunca görülen ezadan, boyunduruklardan ve tuzaklardan bahsediyor. Mağlubiyetin öğretisini, zaferin sarhoşluktan ırak, yerinde ve ölçüyü aşmayan sevincini hem Göktürkçe hem günümüz Türkçesi ve kusursuz anlatımıyla arz-ı endam ediyor. İslamlığa yakınen gösterilen gayretkeşliğin ve yaratılıştan Allah’a adanmışlığa uzanan yolun haritasını çiziyor ana hatlarıyla.
Birçok yönüyle ilk olma özelliğini taşıyan kitap, yıllar yılı hafızalara eksik yönleriyle kazınmış şanlı bir milletin ezber bozan taraflarını gözler önüne seriyor. Gerek olay örgüsü gerekse mübalağadan uzak, keskin ve birebir betimlemeleriyle hayat verdiği eser, yazarının düş bahçelerinden bezediği bozkırın esrik ve ferahlık veren kokusunu ciğerlerinize doldurmak için eşsiz bir kaynak. Bu nadide kaynakta emeği geçen herkese, hususiyetle kitabın yazarı değerli dostum Ufuk CENGİZ’e sonsuz minnettarlığımla…
“Yaşamayasın… Türk, yaşamayasın!
İlini sen yönetmezsen yaşamayasın.
Kağanın senden değilse yaşamayasın.
Kendi dilini demezsen yaşamayasın.”
Turgay DEMİR
