Türk Saplantısı Gönderileri
Türk Saplantısı kitaplarını, Türk Saplantısı sözleri ve alıntılarını, Türk Saplantısı yazarlarını, Türk Saplantısı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Burada yüreği ısıtan bir şeyler de bulacağız: sevgi ve merhamet eylemleri, her zaman mutsuz sonla bitmeyen, romanlara özgü yaşamlar.”
“Her şeyin yazgısıdır bu: Hiçbir güç sonsuza dek sürüp gitmez. Evrenin efendileri daha önce İtalyanlardı, şimdi Türklerin egemenliği başlıyor.
—ENEA SILVIO PICCOLOMINI, 25 Eylül 1453
Türkler söz konusu olduğunda kendini savunmak işe yaramazdı, saldırıya geçmek gerekmekteydi. Bu yolla belki de, "yıllarca Hıristiyanlığı korku içinde tutmuş ve hâlâ tutmakta olan o –aslında sıradan– orduya karşı Hıristiyanlığı güvenceye almak" mümkün olabilecekti. Türk orduları "sıradan"dı sıradan olmasına da, her satırda onlarla ilgili "korku" uç veriyordu: Dalmaçya'daki Cres gibi bir sınır adasının yerlisi ve Venedik'le Kıbrıs arasında uzun süre yaşamış biri olarak Patrizi'nin iyi bildiği bir duygudur bu. Gerçi Patrizi, şövalyenin yerini yeni askerin alması gerektiğine değinir, ama onun kitaplardan alınma reçetelerinin savaş alanında kullanılabilir olduğunu düşündürecek hiçbir şey yok
Bana neden tuhaf gelmedi?
Bonsignorio Grazioli adlı biri, "karısı olan bir köle kadını öldürmüştür"; Latince uxor sözcüğü, bire bir çevirme kaygısı gütmezsek, "kadını olan" şeklinde ifade edilebilir. Adalet harekete geçti, ancak 1464'te itiraf edilen suç için yargıç "kalıcı ve kesin" af kararı aldı; kararın gerekçesi ise şuydu: "Maktülenin, affa razı olup olmadıklarını soracağımız yakınları yoktur." Bunun karşılığında, Bonsignorio, "Hıristiyan inancının can düşmanı Türke karşı savaşa gitme ve Hıristiyan donanmasına dindarca hizmette bulunma" taahhüdüne girdi.Aile yakınlarının korumasından yoksun oluşu, köle kadının hukuki ve cinsel aşağı konumunun bir bütünleyicisidir; bütünüyle suçtan yana tutum alan bir ortamda kadının adından söz edilmez bile. Sonuçta, ihlal edilen hukuk, tuhaf bir kısasa kısas yasasının uygulanmasıyla, büyük olasılıkla Türk olan bir köle kadının öldürülmesinin, başka Türklerin öldürülmesiyle temizlenmesi şeklinde yeniden kurulur.
Özellikle Osmanlıların cenaze törenleri Sardi'nin ilgisini çeker; araştırmacı burada antikçağın törenleriyle süreklilik öğeleri keşfeder gibidir ("ölüleri şehrin dışına gömüyorlar").Yirmi yıl kadar önce, bir başka Ferraralı, hümanist Lelio Gregorio Giraldi bundan söz etmişti. Seçkin bir ölüm bilimci olan, eski ve yeni cenaze törenleri üzerine bir inceleme yazan Giraldi, Osmanlı mezarlarının biçimini, cesetlerin taşınma biçimini ("bizim gibi ayaklarından değil, başından"), cenaze alaylarını, yasın dışavurulma şekillerini, çiçeklerin kullanılmasını betimlemiş, bütün bunları büyük bir ustalık ve saygıyla yapmıştı.
Belli ki, taşrada da, Türklere yönelik ilgi artık değişik kaynaklardan yararlanıyor, gerçek nesnelerden gelişkin fikirlere, başıboş hayallerden tanıma girişimlerine uzanıyordu.
II. Ercole'nin küçük oğlu Luigi, öfkeli babasına hiçbir biçimde Fransa'dan Ferrara'ya dönme niyetinin olmadığını, bu şehirden hoşlanmadığını bildiriyor; "elinden başka bir şey gelmezse, Türkiye'ye" kaçmayı yeğleyeceğini bildiriyordu.31 Örtülü bir dinden dönme tehdidi mi bu? Şu var ki, delikanlı amacına ulaşmış ve Fransa'da kalmıştır: Yahudileri koruyan, bünyesinde zaten Kalvenci bir kadını barındıran bir hanedanda dininden dönmüş birisi çok fazla olurdu. Sonuçta, ebedi Türk paradoksuyla, Türkün ebedi çekiciliğiyle karşılaşıyoruz burada.