Özal’ın kitabının bütün mantığı bu yaklaşımda yatmaktadır: Eski Hititler, İyonlar, ilk Anadolu Hıristiyanları, Türklerin atalarıdır, çünkü
Türkler onların torunlarıyla karışmışlardır; ve bu durumu kanıtlamak için,
yapıtta, dil ile etnik kökenin sistematik biçimde karıştırıldığı 1930'ların
Kemalist geleneğini hatırlatan dilbilimsel kanıtlara başvurulmaktadır.