Türkçenin Gücü
Doğan AksanEn Eski Türkçenin Gücü Gönderileri
En Eski Türkçenin Gücü kitaplarını, en eski Türkçenin Gücü sözleri ve alıntılarını, en eski Türkçenin Gücü yazarlarını, en eski Türkçenin Gücü yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Her dil sürekli olarak yeni sözcükler yapmak zorundadır. Bu yola gitmezse, başka dillerden alacaktır. Bilimde, teknikte ve öteki alanlardaki gelişmeler her gün yeni kavramları doğurduğu için her dilde bunlarla ilgili yeni terimler belirmektedir.
Sayfa 24Kitabı okudu
Dilimizin elde bulunan en eski yazılı ürünleri, VIII. yüzyıla ait Köktürk Yazıtları'dır. Bu anıtları, özellikle Tonyukuk yazıtını incelediğimizde Türkçenin daha o çağda bir yazı dili durumunda olduğu, bu ürünlerin sanatlı anlatımlarla işlendiği görülmektedir. Taşa yazıldıkları için kısa anlatıma yönelen, ama pek çok söz sanatına yer veren bu dil, somut ve soyut kavramlarıyla zenginliğini belli eder.
Köktürk yazıtlarında özel adlar dışında 800 kadar sözcük saptanmıştır; bunların %67'si somut, %33'ü soyut kavramlardı.
Sayfa 49Kitabı okudu
Son söz olarak belirtmek isteriz ki, hiç kimsenin kuşku duymaması gereken şudur: Türkçe gibi çok eski, çok düzenli, çok güçlü ve doğurgan bir dil, her türlü kavramın anlatımına elverişlidir. Yeter ki, dilimizin gücüne inanalım, anadili bilincinden, anadilimize saygı ve sevgiden uzak olmayalım.
Sayfa 200Kitabı okudu
“(...) Türkçenin ünlüleri berrak ağız ünlüleri olup Tükçe, ünlüler açısından zengin bir dil sayılır. Çünkü bütün dünya dillerinde ünlülerin toplam sayısı 13 iken, kimi dilde çok az sayıda ünlü bulunurken ( örneğin Arapçada /a/, /ü/, /i/ gibi üç temel ünlü varken) Türkiye Türkçesinde 8 temel ünlü kullanılmaktadır.”
Sayfa 19Kitabı okudu
“(...) /r/ sesi Türkçede sözcük başında görülmez. /ı/ ünlüsü Türkçede, Rusçada bulunurken birçok dilde yoktur. /c/ ve /j/ sesleri Almancada yokken, birçok dilde vardır.”
Sayfa 20Kitabı okudu
“Türkçedeki bu ünlü uyumları, bu dile giren pek çok yabancı öğeyi de etkilemiş, bu sözcükler dillerin ses eğilimlerine göre değişmiş, Türk’ün söyleyişine uygun bir biçime getirilmiştir. Örneğin Arapça kökenli sûret surat’a, mümkin mümkün’e, zaîf zayıf’a; Farsça kökenli hâste hasta’ya, divâr duvar’a, mâle mala’ya; İtalyancadan gelme birillante pırlanta’ya dönüşmüştür.”
Sayfa 21Kitabı okudu
“Türkçede söz başında birden çok ünsüz bulunmamakta, bu sesleri olan yabancı öğelerde değişiklikler meydana gelmiş bulunmaktadır: station istasyon’a, scala iskele’ye, spirto ispirto’ya dömüştür.”
Sayfa 21Kitabı okudu
“(...) yeni dinler, yeni kültürler de yeni terimler, kavramlar getirmiştir.”
Sayfa 24Kitabı okudu