Ama olsun! Hayat bu…
Akıp giden, başkalarına değen, yaptığımız planları Jenga’dan yanlış taşı çeker gibi çekip yerle bir eden bir şey… Yıkılan, dağıtılan, eriyen, sönen ama en nihayetinde yeniden yapmamız İçin elimize tutuşturulan bir şey.
Ne zaman kendimi kararsız, farklı bakış açısı ihtiyacı içinde ve aynı düşüncelerin etrafında dönüp dururken bulsam,bir yerlere kaçar ve zihnimi tazelemeye çalışırım.Yeni yerlerde bulunmanın, tıkalı kanalları açma ve düşüncelerin kaldığı yerden aynı hızla akıp gitmesini sağlama konusunda oldukça yararlı olduğuna inanırım.
Dünyanın mide bulandırıcı düzeni ve insanların haksız rekabeti beraberinde getiren tutumları, diğerlerini de oyunu onlar gibi oynamaya teşvik ediyor.
Ancak içimde sırtında okulun ilk gününde taktığı sırt çantasıyla dünyaya aptal aptal bakan bir çocuk var ve onunla bunu yapmam imkansız...