Tutarsızlığın Tutarsızlığı
İbn RüşdEn Eski Tutarsızlığın Tutarsızlığı Gönderileri
En Eski Tutarsızlığın Tutarsızlığı kitaplarını, en eski Tutarsızlığın Tutarsızlığı sözleri ve alıntılarını, en eski Tutarsızlığın Tutarsızlığı yazarlarını, en eski Tutarsızlığın Tutarsızlığı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Filozoflar derler ki: Allah'm ilk olduğu söylendiği taktirde, bu o'nun
kendisinden sonra gelen varlıklarla ilişkisi olması anlamına gelir.
Eğer Allah'ın ilke olduğu söylenirse, bu, kendisinden başkasının varlığının
kendisinden geldiğine ve kendisinin onun nedeni olduğuna işarettir. Dolayısıyla
böyle bir şey de, O'nun neden olduğu şeylerle ilişkisi bulunması anlamına
gelir.
Eğer "Allah var olandır” denirse, bu "Allah bilendir” anlamına gelir.
Eğer Allah’ın bir töz olduğu söylenirse, bunun anlamı da, O’nun bir dayanağı
bulunmaksızın var olmasıdır ki, bu da olumsuzluk demektir.
Eğer O'nun öncesiz olduğu söylenirse, bunun anlamı, başlangıçtaki yokluğun
O’ndan kaldırılmasıdır.
Bir şeyin yokluğu ortadan kalkınca, onu bu şeyin varlığı izler; varlığı ortadan
kalkınca da, yokluğu söz konusu olur. Yokluğun kendisi varlığa dönüşemeyeceği
ve varlığın kendisi de yokluğa dönüşemeyeceği için, bunları kabul eden kendilerinden
başka bir üçüncü şeyin bulunması zorunludur, "imkân" la, "oluşma" ile ve
"yokluk niteliğinden varlık niteliğine dönüşme" ile nitelendirilen işte bu üçüncü şeydir;
çünkü yokluk, ne oluşma ile ne de değişme ile nitelendirilebilir.
gazali der ki :
Onların, "imkansızlık, bir şeyle nitelendirilen maddeyle ilişkilidir; çünkü
maddenin bu şeyin karşıtı ile nitelendirilmesi imkânsızdır" biçiminde imkânsızlıkla
ilgili olarak saptıkları dolambaçlı yola gelince, aslında her imkânsızlık böyle değildir;/ çünkü yüce Tanrı'nın bir ortağının bulunması imkânsız
Genel olarak, varlık genel bir kavram olup, zorunlu ve mümkün olmak üzere
ikiye ayrılır.Eğer bu iki bölümden birinin özel ayırımı genel kavrama eklenmiş ise,
İkincisinin özel ayırımı da aynı durumda olup, aralarında hiçbir ayrılık yoktur. Oysa
varlığı, mümkün ve zorunlu olmak üzere ikiye ayırmak, canlı varlığı, akıllı ve akılsız
ya da yürüyen, yüzen ve uçan canlılar diye ayırmağa benzemez; çünkü bunlar, cinse
eklenmiş şeyler olup, eklenmiş bir takım türleri ifade ederler; sözgelişi, canlılık onların
ortak kavramıdır. Bu özel ayırımlar, onlara eklenmiş şeylerdir. Öte yandan
ibni sina'nın yaptığı bölümlemeye göre, varlığın bir bölümünü oluşturan mümkün, nefsin
dışında fiilen bulunan bir şey değildir. Daha önce de söylediğimiz gibi, bu görüş
yanlıştır; çünkü varlığı için bir nedene muhtaç olan varlığın yokluktan başka kendi
özünden kaynaklanan bir kavramı yoktur. Başka bir deyişle, başkası dolayısıyla var
olan her şeyin yokluktan başka kendi özünden kaynaklanan bir kavramı bulunmamaktadır.
Sonradan yaratılanlardan yoksun olmayan şey sonradan yaratılmıştır;/ sonradan
yaratılmış nesneleri içeren evren, sonradan yaratılmış şeylerden yoksun değildir; o
halde evren sonradan yaratılmıştır. Onların ileri sürdükleri bu öncül kabul edildiği
takdirde, bu kanıtlama sırasında içine düştükleri yanılgılardan bir tanesi, onların bu
önermeyi genelleştirmeleridir, çünkü bu âlemde sonradan yaratılmış nesnelerden
yoksun olmayan şey, hiçbir şeyden değil, belli bir şeyden var olmuştur.
Güçlükleri güçlüklerle karşılamak, bir görüşün ortadan kaldırılmasını gerektirmez;
ancak böyle yapan bir kimsede şaşkınlık ve kuşku uyandırır. Niçin bu kimse
karşıt iki kavramdan birini kabule değer görüp, ötekini geçersiz saysın? Bu adamın
(Gazalinin ) filozoflara karşı ileri sürdüğü görüşlerin çoğu bir takım kuşkulardan
ibarettir ve bu kuşkular da filozofların görüşlerinden bir kısmını öteki ile karşı karşı
ya koymasından ve farklı görüşleri birbirine benzetmesinden doğmuştur. Böyle bi
şek ise eksik bir itirazdır. Eksiksiz itiraz ancak bir kimsenin kendi görüşüne göre de
ğil, gerçeklere uygun olarak onların görüşlerini geçersiz kılmayı sağlayan bir itirazdır
Sözgelişi böyle bir kimse, filozofların karşıtlarının, filozoflann tümel kavramlar hak
kında ileri sürdükleri gibi, imkânın da zihinsel bir kavram olduğunu ileri sürebilecek
lerini düşünebilir. Çünkü bu ikisi arasındaki benzerliğin doğru olduğu kabul edilirse,
bu durum, imkânın varlığa (gerçeğe) dayanan bir kavram olduğunu geçersiz kılmayı
gerektirmeyip, ancak şu iki olasılığın, yani ya tümelin ya da imkânın yalnızca zihinde
bulunduğunu geçersiz kılmayı gerektirir.