Tutkunun Romanı Leyla Gencer Sözleri ve Alıntıları
Tutkunun Romanı Leyla Gencer sözleri ve alıntılarını, Tutkunun Romanı Leyla Gencer kitap alıntılarını, Tutkunun Romanı Leyla Gencer en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Olmayacak şeylerle tutturarak, öfkelenerek, kızarak, çevresindekilerin üzerine yürüyerek ama en çok için için kendini yiyerek, tansiyonu yükseltiyordu.Buna gereksinimi vardı.
Önce kendi içindeki ateşi tutuşturuyordu.
O ateş bir kez tutuştu mu, sahnede volkan gibi patlıyordu, fırtına gibi esiyordu.
Müzikolog, eleştirmen, sıradan opera dinleyicisi ...
İtalya’da kiminle konuştuysam, Leyla’nın “antre”lerini unutamıyorlar:
“Sahneye girdiği an, hepimizi kendi ateşiyle tutuştururdu.”
Volkanın patlaması için yangının başlaması, kıvılcımların tutuşması gerek Fırtınanın kopması için de rüzgarın şiddetlenmesi...
Leyla temsil öncesinde kendini şarj ediyordu.
"Daha hiç acı çekmemişti ama Baudelaire'nin 'Acının Çiçekleri' ni ezbere biliyordu. Musset, Vigny en sevdiği yaparlardı. Yok, hayır en sevdiği D'Annunzio..."
"Eller uzanıyor, eller sıkılıyor. Nazım Leyla'nin elini dudaklarına götürüyor ve hicbirşey söylemesine fırsat vermeden oradan uzaklaşıyor."
"O gün bugün ukdedir Leyla Gencer'in : Elini uzatacağına , neden sanki boynuna sarılmamıştı Nazım Hikmet'in."
"Eğer bir operayı oynayacaksan , o operanın dünyanın en iyi operası olduğuna ve bu operayı en iyi senin söyleyebileceğine inanacaksın. Kendini buna inandıracaksın."