Sarılmak, birinin üstüne doğru düşmekse ya? Hamdi Gardiyan, karşı tarafın zihninde tanımlanmaktan geri duran ve bu yüzden insanlarla konuşmaktan imtina edebilmeyi başarmış, konuşarak zihinlerde bir imge yaratımına gitme ihtiyacı gütmeyen biri olarak çıkıyor karşımıza. "Şeyler" karşısında kendini dinlemeyi seven ve aynı zamanda insanlar, Tanrı, duygulara karşı kendi tutumunu sürekli gözlediği, gücünü durmadan sınadığı bir dönemini kitap haline getirebilmiş biri. Yalnızlığı ben seçtim, seninle olanını. Ölümü bekler ellerim, yakarıştan farksız düşlerim. Ne kanadım var, ne konacak bir dalım. Akıl düşüncenin gardiyanıdır. El değmemiş özgürlükler içindi virgüller. Rızasını almadan bir tanrıya güçlerin en büyüğünü bahşetmek ancak tanrıtanımazların işidir. Bir resim gördüm bugün, dünyayı istiyorum tanrım. (Tanıtım Bülteninden)

Author: