Qəlbimin dərinliklərində bu qarayanız oğlana bir şəfqət hissinin baş qaldırdığını duyuram. Bəlkə,elə sevgi bu nöqtədən başlayır? Bilmirəm. Mən bu dəqiqə üzmək bilmədiyim halda suda boğulanı xilas etmək özünü çaya atmaq istəyən adama oxşayıram.
Qələm əhli gərək heç vaxt məsuliyyət hissini itirməsin, vicdanının, qəlbinin əksinə getməsin, yalan yazmasın. İnsan özü qalmır ,amma yaratdığı qalır. Yaxşısı da, pisi də...