Üç Reviews
You can find Üç reviews, Üç book reviews, Üç ratings on 1000Kitap.Score
5.7Out of 10
Kitabı okumak için kendimi çok zorladım açıkçası. Bazı yerlerde akıcı bir şekilde hikaye devam etti. Ama boşuna zaman kaybetmişim gibi hissediyorum. Röportajlar, gazete yazıları, mail dökümanlarıyla dolu ve tek bir hikayeyi birden fazla kaynak anlatıyor. Kaybolan her çocuk için farklı bir yöntemle anlatılmış hikaye. Bu karmaşanın içinde bunaldığımı söyleyebilirim.
Birkaç saat arayla farklı yerlerde düşen dört uçak ve bu kazalarda hayatta kalan üç çocuk! Dördüncü uçakta ise kayıp bir çocuk daha! Yine kapağına hayran olarak aldığım bir kitap.. Böyle bir kapağın ilginizi çekmemesi mümkün mü zaten? Ayrıca Sarah Lotz, roman içinde roman yazarak farklı bir boyut kazandırmış kitaba. Olaylara tanık olan bir gazeteci, kazaya bir şekilde dahil olan kişiler ile yaptığı konuşmaları, yazışmaları, basından haberleri ele alıyor bu romanda.. Kitapta ilerledikçe; komplo teorileri, inançların getirdiği korkular da ortaya çıkmaya başlıyor. Hayatta kalanların başa çıkmaya çalıştığı hisler de var elbette romanda.. Ben kitabı gerçekten çok beğendim. Ancak, söyleşi ve haberler romanın bütünlüğünü bozmuş diyebilecek kişilerin de olacağına inanıyorum..
Aslında konu güzel, ilgi çekici fakat kurgulamada bi sıkıntı olmuş..Tam kitaba bağlanacaksınız bir bakıyorsunuz ki auta çıkmışsınız. Buz prensesini başta sevmiştim şimdi ise gözüme görünmesin:)
kesinlikle kağıt ve mürekkep israfı diyebileceğim bir eser , birde Stephen Hawking iltifatlarını sunmuş kitaba ama o kısımlar görünmez mürekkeple mi yazılmış biz mi görememişiz bilmiyorum artık=)) Tamam kaza anlatılıyor bu yüzden kişilerin ve yer isimlerinin fazlaca kullanılması normal birşey, lakin kitap ekseriyetle anlatımı olsun,birbirinden bağımsız diyalogları vs olsun çok başına buyruk okuyucuyu kendine çekmiyor boş zamanında devamını getirebilirim fakat tanıtımında denildiği gibi ses mes getirdiği falan yok
Okul baskısı arttıkça kitap okumanın yavaşlayacağını düşünüyordum fakat bir süre sonra baktım ki dersler bitsin de köşeme çekilip biraz sayfa karıştırayım diyodum. "Üç"e başlamadan önce biraz eleştirilerine bakmıştım. Akıcı olmaması ve okumanın zor olduğuna dair yorumlara kulak asmamaya çalıştım fakat insan ister istemez etkileniyor. Fakat kitabı okumaya başladıktan sonra bu etki yavaş yavaş kayboldu. Benim için ilk sayfalarda yaşadığım zorluk tamamen bu eserden önce Malerman'ın "Kafes" adlı romanını okumamdan kaynaklandı. Sarah Lotz'un anlatımı beni ne kadar içine çekerse çeksin, "Kafes" beni o kadar sürüklemişti ki hikayesinin içine, hala üstümden atmayı beceremediğim bir etki bıraktı bende. Lotz, bu kitabında, roman içinde roman şeklinde yol izlemeye çalışmış ve okuyucuların genelinin aksine ben bu tarzı faydalı ve etkileyici buldum. Çünkü, anlatılmak istenen olayın birden çok kahramanı ve onlarca şahidi olduğundan başka türlü anlatılsaydı bende bu etkiyi bırakır mıydı emin değilim. Merak uyandıran büyük son ise biraz okuyucuya bırakılmış. Anlatılan olayın üzerinde dönen teoriler kitap boyunca size aktarılıyor ve son sayfalarda siz en çok hangisini inandırıcı bulduysanız ona inanmayı seçiyorsunuz, ki bence bu en ideal son. İşin özü; "Üç" anlatmak istediği olayı farklı bir tarzda anlatmayı seçtiği için her kesime hitap etmeyebilir, bu yüzden almadan önce kitabı detaylı bir şekilde incelemenizi öneririm. Bana sorarsanız, gerilim ve merak unsuru ön planda olan romanlardan hoşlanan herkesin kitaplığında bulundurması gereken bir eser.