Rus edebiyatına karşı her zaman bir önyargım olmuştur. Ruslardan yılda en fazla iki kitap anca okuyabilirim. Genel olarak problemlerin bir türlü anlamlaştırılamaması beni uzaklaştırır. İlya'nın tanrının varlığı, adaletin var olmadığını algılaması , zenginlerin günahkar olması, iyi görünen insanların kötü insanlar olduğunu anlamasını dışarıdan izlemiş gibiyim. Herkesin kötü yanlarını birbirinden sakladığı ortamda, İlya'nın canına tak etmesi ve patlaması vicdanı rahatlatmaktan çok, artık yaşamak için bir anlam bulamamasından kaynaklandığını düşünüyorum. Hayatı monotonlaştığı zamanlarda yaşamak için bir neden bulamamak ve bu yüzden herkese karşı bir nefret gördüm. Bence kitabın asıl konusu ise bir arayıştır. Sadece ne aradığını bilememek, bulduğunda da ise hiçbir zaman emin olamamak.
