Dickens'ın bir romanını okurken çocuklar büyümeye başladıklarında hep içimde hüzünlü bir korkuyu duyarım; çünkü bir daha asla geri getirilmeyecek olan o en tatlı şeyin yok olacağını bilirim, az sonra şiirsellik geleneksellikle, saf gerçeklik İngiliz yalanıyla karışacak, onların içinde eriyip kaybolacaktır.