Aslında çok gecikmiş bir eserdir elinizdeki roman. İki yönden gecikme söz konusu: Birincisi, Türkiye darbeler dönemini çoktan geçip şimdilerde bambaşka bir tarihsel akış içindedir, Türkiye’de darbeler artık tarih kitaplarına geçmiş bulunmaktadır. İkincisi, tam dokuz yıldan beri zihnimde kurguladığım bu romanı çok yoğun geçen mesleki hayatımdan dolayı bir türlü yazıya dökemedim, son dokuz ayda yazma işlemini bitirebildim.
Yazma süreci stresli olduğu kadar keyifli oldu benim için. Askerî darbelerle bir nevi zihnimde hesaplaşmış oldum. Temennim, ülkemin de askerî darbelerle artık bir an önce hesaplaşmasıdır. Yazdığım ilk ve tek roman olan bu eser tarihe kendi çapımda düştüğüm bir not olacaktır.
Yazma sürecimde başından beri yanı başımda olan dost ve arkadaşlarıma şükran borçluyum. 1979 Kuleli mezunu can kardeşlerimin hepsi de bunların başında gelmektedir. Onlar olmasaydı bu eser olmazdı. Romanımı yazıya çeken sevgili asistanım Ezgi Özge Eser’e, redaksiyon işlemini yapan arkadaşlarım İkrami Özturan’a, Visem Parlar’a ve Osman Türkmen’e, kitabın basımı ve yayını aşamasında ilgisiyle desteğini esirgemeyen Bu Yayınevi sahibi dostum Ferda Büyükkoyuncu’ya ve nihayet kapak tasarımını yapan sevgili kızım Bengisu Bilekli’ye gönül dolusu teşekkürler.
Son derece amatör bir ruhla yazılan bu roman Türkiye’nin tarihsel bir dönemine ışık tuttuğu gibi, anılarda ve eski radyolarda kalmış güzel bir aşkı da zihinlerde canlandırmaktadır.
