Adından da anlaşılacağı gibi üç öykü bulunuyor kitapta: Girdab- Bir Hüsran Hikayesi- Hediyeler. İlk öyküde parasız Behic karakterinin isyanı var, değindiği noktalar güzel. El etek öperek daha çok paraya sahip olmayı reddetmek şerefli bir davranış ama aynı kişinin başka düşünceleri ve davranışları da bir o kadar itici. “Haftada bir otelde kalmayacaksam, lokantada yemek yiyemeyeceksem, tiyatroya gidemeyeceksem intihar etmeli değil mi” nasıl bir düşüncedir anlamadım! Madem parası yok neden bir gecede bütün parasını Beyoğlu’nda harcıyor, kendini sağlama almıyor? Anlatmaya çalışılan konuya bu karakter uygun değildi. Bir Hüsran Hikayesi ise evlilik kararı hakkında güzel bir hikayeydi. Hediyeler öyküsü ise pek çok yönden düşündürücüydü. Her karakter ayrı ayrı bir ders veriyordu. Saim Efendi, Rabia Hanım, Seniha, Rüştü Bey karakterlerinde çok şey buldum ben. Akıcı ve güzel bir kitaptı, öykü seviyorsanız okumanızı öneririm. “Biraz” yerine devamlı “bir az”, “elbette” yerine “elbet de” yazılması ise yayınevine ciddi bir eleştiri olabilir.
