Anne ve babalar uyumlu oldukları sürece katı ya da sevecen olmuşlar bence hiç fark etmez. Çocuklar ne olduklarını bildikleri zaman her çeşit kurala uyum gösterebiliyorlar. Onların kafalarını karıştıran şey tamamen kişisel ve keyfi acımasızlıklardır.
" Suç önemli bir sosyal kuralın çiğnenmesidir.Tek yaşayan hayvanlar için kural diye bir şey olamaz. Bir ayı bir başka ayının inine girerek orayı yerle bir edebilir, hatta onun yiyeceğini çaldığı için yavrusunu da öldürebilir; ama kurtlar böyle bir şey yapmaz. Yapsalardı sürü halinde yaşayamazlardı. Kurtlar tek eşlidir, birbirlerinin yavrularına göz kulak oldukları gibi özel alanlarına da saygılıdırlar. İçlerinden biri bu kuralları bozacak olursa onu cezalandırırlar. Bunda ısrar ederse onu ya sürüden kovarlar ya da öldürürler."
Bir tecavüz olayında suçlunun bulunamadığı da olmuştur. Ama kadınların tecavüz olayına ilişkin yanlış ifade vermelerinden değil.Bu daha çok adalet sisteminin kadınlara insanlık dışı tavır alması karşısında onların şikayetlerinden vazgeçmelerinden kaynaklanıyor.
Zeki ya da saldırgan, romantik ya da sporcu ise acaba bunda DNA'mızın ne oranda etkisi var? Yoksa bu yetişme koşullarımızdan mı kaynaklanıyor? Her ikisinin de etkisi varsa bunlar aralarında nasıl etkileşiyorlar?
Sherlock Holmes'un bir sözü vardır, bilmem hatırlar mısın? 'Imkansız olanları bir yana ayırdıktan sonra, gerçeği, olası bulunmasalarda, kalanların içinde arayacaksın.'