Diyarbakır (Dikranagert) el sallıyor uzaktan
Koşup da yanına varasım gelir
Hasret kokan o sevdalı kucaktan
Başımı yaslayıp yatasım gelir.
Yervant Bostancı, udun büyük ustalarından biri. O, Diyarbakırlı
bir Ermeni. Xançepek’te, “Gâvur Mahhallesi”nde doğmuş.
Babası Kekê Yaqo’nun hüzünlü sesini dinleyerek, düğünlerde
darbuka çalarak tanıştığı müziğin derinlerine dalmış. Bağlaması,
cümbüşü, Celal Güzelses’i, Kürtçesi, Ermenicesi, Türkçesi ile
Diyarbakır’ın müzik kültürünü hatmetmiş.
1976’da İstanbul’a, 1992’de ABD’ye göç eden Udi Yervant, bu
kitabın çıktığı günlerde Diyarbakır’a geri dönüyor.
Elinizdeki kitap, Diyarbakır’ın kendine mahsus müzik kültürünün,
Ermeni mahallesinin, hayatın bütün cepheleriyle 1950’lerden
1970’lere “eski” Diyarbakır’ın, Kürt-Ermeni gündelik ilişkilerinin,
puşiciliğin, esnaf muhabbetinin hikâyesi… Tabii eksen, Udi
Yervant’ın hüzünlü ve neşeli hayat hikâyesi.
Yıllar sonra tekrar Diyarbakır’a döndüğünde, onu havaalanında
“Ula fılle hoş geldin!” diye karşılayan Şeyhmus Diken’in
hemşehri kaleminden.
