Ulrike Meinhof entelektüel sola saldırıyordu. Ona göre entelektüel sol, neyin önemli olduğunu teorik olarak kavramıştı, ama söylediklerini hayata geçiremezdi, çünkü “hala yitirecek çok şeyi var”dı ve hala burjuva varoluşunun sunduğu ayrıcalıklara bağlıydı. Baader’in kurtarılmasıyla gerekli pratik adım atılmıştı, bundan sonra toplumdaki proleter grupları desteklemek için bir “Kızıl Ordu” inşa edilecekti. Meinhof’a göre böyle bir silahlı yardım olmaksızın, ezilenler, devlet erkiyle çatışmada daima kısa çöpü çekeceklerdi ve asla herhangi bir şey değişmeyecekti. 1998 yılında RAF kendini feshettiğini açıkladı. Yazıda şöyle deniyordu: “Tarihimizin yanındayız. RAF, kapitalist ilişkileri yıkmaya katkı sağlamak için, bu toplumun eğilimine karşı duran küçük bir azınlığın devrimci girişimiydi. Bu projenin sonlanması, bu yolu izleyerek başarılı olamadığımızı gösteriyor. Fakat bu, başkaldırının gerekli ve meşru olmadığını göstermez. RAF, dünyanın her tarafında egemenliğe karşı ve kurtuluş için savaşanların yanında durma kararımızdı. Bizim açımızdan bu karar doğruydu.” Yazının sonunda “silahlı mücadeleye her şeylerini verme kararlılığını göstermiş ve bu mücadelede hayatlarını yitirmiş” bütün yoldaşlar anılmıştır. Bu listede Ulrike Meinhof’un da adı vardır.

Author: