youtu.be/JJJIn8DZTVY
Ulysses/James Joyce/Kitap Yorumu
youtu.be/JJJIn8DZTVY Kent dolusu insan ölür gider, başka kent dolusu insan doğar gelir, ki onlar da ölür giderler: Gelir durur başkaları, ölür giderler.
Evler, sıra sıra evler, sokaklar, kilometrelerce kaldırımlar, yığın yığın tuğla, taş. El değiştirirler. Bir sahip gider, başka bir sahip gelir.
Ev sahipleri asla ölmez,Azrail ahret yolculuğu için kapıyı çaldıginda, bir başkası onun yerine geçiverir.
UlyssesJames Joyce · Yapı Kredi Yayınları · 20231,071 okunma
-Söylediklerini anlıyor musun, diye sordu Stephen. -Fransızca mı konuştuğumuz beyim, dedi yaşlı kadın, Haines’e.
Haines, ilgiyle kadına bu kez daha uzun bir şeyler söyledi.
-İrlanda dili, dedi Buck Milligan, Galce bilir misin?
-İrlandaca olduğunu anlamıştım, dedi kadın. Siz batılı mısınız, beyim?
- Ben İngiliz’im yanıtını verdi Haines.
- İngiliz o, dedi Buck Milligan, İrlanda’da İrlanda dilini konuşmamız gerektiği kanısında kendisi.
-Bence de doğrusu bu, dedi yaşlı kadın. Ben kendim İrlandaca bilmediğime utanıyorum. Çok güzel bir dilmiş bilenlerin söylediğine göre.
-Çok güzel de laf mı, dedi Buck Milligan. Harika demek lazım. Çaylarımızı tazelesene, Kinch. Sen de ister misin, teyze?
William kendi adını, o güzel adını, oyunlarında kah bir figüran, kah bir soytarı olarak gizlemiştir - tıpkı eski İtalyan ressamlarının kendi suratlarını tuvallerinin loş bir köşesine yerleştirdikleri gibi.
Romalılar, onların izinden yürüyen İngilizler gibi, ayak bastıkları her yeni sahile sırf bu dışkıya ilişkin saplantılarını getirmişlerdir. Burada toplanıla. Bir kenef inşa edile.
Çapraşık buluyorsunuz sözlerimi. Çapraşıklık bizim ruhumuzda öyle değil mi? Daha tatlı bir sesle. Ruhlarımız, günahlarımızın utancıyla yaralı, kene gibi yapışır bize, sevgilisine yapışan bir kadın gibi, daha da daha da.
-Bir de söylemek istedim, İrlanda, derler ki, Yahudilere hiç zulmetmemiş olan biricik ülke olma şerefine sahiptir. Bunu biliyor muydun? Hayır. Nedenmiş, biliyor musun?
-Neden, efendim?
-Zira, onları hiç içeri sokmamış da.