Sandalyeye mahkum olan Şeyh, hastalığın bütün şekil ve çeşitlerini taşıyordu. Buna rağmen hapisten, işkenceden ve ölüm tuzaklarından kurtulamadı... Bilakis hapis üstüne hapis yatıyordu, beden olmayan bedene işkence ediliyordu, sıkıştırılıyor ve eziyete maruz bırakılıyordu, bunların ardından ancak şöyle dediğini görürdünüz: "Ben, hayatı gerçekten seviyorum, yeryüzünde bulunan mahlukatı seviyorum, hayatı kendim ve bütün insanlar için seviyorum... Hayatı kötü görmüyorum. Allah'ın bir kuluna verdiği nimeti kıskanmıyorum."
(Tanıtım Bülteninden)
