Gözyaşları aktı yenden. Silahı elinde tutamıyordu bir türlü. Pürüzsüz, gülkurusu avuçlarına büyük
geliyordu o, üstelik ağırdı. Avlunun ortasında büyüyen mandalina ağacının altındaki koltuğa çöktü.
Etrafta çekirgelerden başka hiçbir şey kımıldamıyordu sanki Pıtpıt- pıt! Hiç durmuyorlardı.
Gülşen, ağacın sık, yeşil yapraklarına, aralarındaki koy yarıklarına baktı, arada sırada üzerine düşen
ufacık beyaz çiçekler alıp kokladı. Duyumsadığı sıkıntıyla göğüs geçerdi. Çöktüğü koltuktan hızla kalktı
Gülşen. Silahı yenden eline aldı, çantasına yerleştirdi. Evinin kapısını olanca gücüyle çekti, mandalına
ağacına baktı, kocasıyla ağacı diktikleri günü anımsadı