Umuda Tapanlar
Bilal TürkerUmuda Tapanlar Posts
You can find Umuda Tapanlar books, Umuda Tapanlar quotes and quotes, Umuda Tapanlar authors, Umuda Tapanlar reviews and reviews on 1000Kitap.
Karakterindeki değişim de üzmüştü onu. O, hiçbir zaman; bir canlıyı öldürebilecek yapıda değildi. Ya da vücuduna eziyet edemezdi. Aslında kan görmeye bile dayanamazdı. Fakat şimdi kendi bedenine acımasızca davranabiliyordu ve bir yerlerini kesebilecek kadar katılaşmıştı. Kendisini tanıyamadı “ Allah’ım bana neler oluyor?” diye mırıldandı. “Bu kötü insan ben olamam. Bu acımasız hareketler bana ait değil”
Sayfa 174Kitabı okudu
“Hiç öz anne çocuğunu sokaklara atar mı?” diye geçirdi aklından. Belki de atardı. Nitekim atmıştı da.
Sayfa 173Kitabı okudu
Oysa şimdilerde, annesi kendi elleriyle itmişti oğlunu yok olmaya, kaybolmaya. Nasıl da bitivermişti annesinin şefkati sevgisi! Nasıl olmuştu da, üzerine titrediği evladını bilinmezlere, karanlıklara mecbur etmişti hiç üzülmeden, yüreği titremeden?
Sayfa 173Kitabı okudu
Yaşamalıydı, dipsiz karanlıklarda parıldayan umut kapısını aralamalıydı. Geriye bakmamalıydı, geçmişi düşünmemeliydi. Yaşamalıydı; ileride kendisini bekleyen günleri, sisler içinde bile olsa neler getireceğini bilmediği geleceğini… 
Sayfa 162Kitabı okudu
Neler getireceğini bilmediği geleceğini yaşamalıydı geçmişin üzerinde durmadan. O bölgede sessiz sedasız öylece oturan, o kaderine boyun eğmiş bozkırlardan daha şanslıydı. Elleri ayakları vardı, bir yerlere gidebilir, yeni yeni insanlarla tanışabilirdi. Aklı vardı, kazanabilirdi. Gözleri vardı, güzellikleri çirkinlikleri görebilirdi. Ömür boyu üzülmenin, kahretmiş olmanın gereksizliğini fark ettiğinde rahatladı.
Sayfa 155Kitabı okudu
İnsanlar alınlarına yapılan kaderlerini mi yaşıyorlardı, yoksa yaşadıkça mı oluşuyordu kaderleri?
Eğer “kader” ise kötülüklerin, o yalnızlıkların ve çaresizliklerin sorumlusu, eğer kader üstleniyorsa yaşanılan tüm olumsuzlukları, utanmalıydı insanlar arasında yaptığı ayrımdan.
Sayfa 11Kitabı okudu
İnsanlar alınlarına yazılan kaderlerini mi yaşıyorlardı, yaşadıkça mı oluşuyordu kaderleri?
