Gerçek buydu sevgiydi, aşktı, amasız, fakatsız sevebilmekti.
İşte burada romenlerle macarların harika birlikteliğini görebiliyordunuz. Her iki tarafta bundan gurur duyuyordu çünkü onlar önce insandılar. Milliyetleri, memleketleri hiç önemli değildi. Sevmenin, saymanın memleketi milleti olmazdı.
Her şeyin sevgi üzerine kurulduğu dünyada faşizmin gelişmesi, emperyalizmin toplumları parçalayıp ezmesi mümkün değildi.