''...acı çekin, sarhoş olun, haz kadehini dikin kafanıza, ağlayın ya da gülün, sevinçten ya da umutsuzluktan çığlıklar atın - geriye nasılsa hiçbir şey kalmayacak.''
Normallikmiş, anormallikmiş, bunların bizim için bir önemi yok artık. Gelin, biz sınırsızlığın coşkusunu yaşayalım, sınır tanımayan her şeyi sevelim, biçimleri parçalayalım, biçimden bağışık olacak tek şeye, sonsuzluğa tapalım.