...Tanrı da sürgünlerin Tanrısı değildir, sürgünlerin Tanrıları yoktur. Bu yüzden, zaman zaman kendilerine acırlar, ama birbirlerine karşı acımasız ve amansızdırlar, kendi mutlulukları için (hangi mutluluk?) kardeşlerinin bile mutluluk payına göz dikerler, ama gene mutsuzluk ve yenilgiden
kurtulamazlar, ökseye tutulmuş serçe gibidirler.