Yatırın açıp sağ avcunuzu masaya, bakın Anadolu'dur eliniz, eliniz Anadolu. Ellerin ellere ulandığı, ellerin ellerle uygarlıkları kardığı, kültürlerin kültürlerle harmanlandığı dünyanın en güzel taban halısı. Ellerin gün, güneş içinde nadaslayıp kabarttığı, Akdeniz'e öylece bırakılıvermiş, sere serpe uzanıp yayılmış bir kabartma harita... Anadolu bir el kültürü, el uygarlığı... Anadolu, insanoğlunun ilk yerleşimlerinden, ilk kültürlerinden bu yana kentlerin kurulduğu, yolların açılıp köprülerin yapıldığı, tapınakların, hanların, hamamların kondurulup şifaların dağıtıldığı, bilimlerle sanatların, düşüncelerin buluşturulduğu, sesle sözün, eylemle duygunun derinleştirildiği, mimarinin, heykelin, şiirin, tiyatronun, müziğin, resmin kurumlaştırıldığı, ama ellerin çakışıp çatıştığı, üst üste kondurulunca yükseldiği, çekilince çöktüğü bir büyük okul, dünyanın en büyük okullarından biri… Anadolu, ustalar ustası; Anadolu, en büyük usta, yanında hep çırak kaldığımız, ustalaştıkça biz, kendimizi bir alt sınıfa yazdırıp yeniden çıraklaştığımız... Anadolu bir zanaat ocağı, herkeslerin yanaşıp yanında çırak durduğu. Bir şeyler öğretip çok şeyler öğrendiği. Anadolu bir elkitabı, okuyana okumayana, bilene bilmeyene, sevene sevmeyene, dosta düşmana... Okuyanı, bileni, seveni, dostu yüceltip geleceğe taşıyıcı; okumayanı, bilmeyeni, sevmeyeni, düşmanı kendi hamur teknesinde adam olana dek yeniden yeniden yoğurucu, Anadolu, bir söylen, masal diyarı, kültürün kültüre, dilin dile, dinin dine omuz verip bulutlara çıkardığı, söylenlerin birleşip yayıldığı, sonra masal olup puslu dağlardan ormanlara yağdığı, ışık renk olup çağıltılı sularla ruhumuzu okşadığı ninnimiz... Anadolu, ağzımızda anne sütü, gücümüzü hep ondan aldığımız, geleceğimizi hep onunla kardığımız…
