*Mehmed Akif niçin bu kadar sevildi ve daima anılıyor? Çünkü o:
*Son büyük dine inandı ve Yüce Resûl’ün yolundan yürüdü.
*O yalnız bir “büyük şâir” değil; millî bir âbidedir.
*İstiklâl Marşı, millî andımız ve Safahat geleceğimizin yol haritasıdır.
*Gençliğe ışık tuttu; yüce ahlâkın ve mertliğin esaslarını gösterdi.
*İstiklal Savaşı’nın büyük manevî kumandanıdır…
*Edebiyatın her dalında bir zirvedir; en zoru, kolayca söyler.
*Soytarılar “san’atkârlık” taslarken; Âkif Bey, düz doğruyu konuşur!..
*Son devir yazarlarında: Edebiyat kültürü var, din kültürü yoktu.
*Ahlâksız millet yıkılır… Halkın inancı gevşedi mi, istiklâl hayal olur.
*Hidayeti kaybeden medreselilerden, feryatlarına cevap alamadı.
*Âkif Bey’in “Kur’an’dan ilham alalım” demesi ne demektir?
*Kur’an-ı Kerîm, asrın idrakine nasıl söyletilir?
*Akıllı insan, “medeniyet”in “canavar” olan ikinci yüzünü de görür:
*”Medeniyet”in laboratuarı, ilaç da yapar, bomba da, zehirli gaz da…
*Dilimize ve edebiyatımıza en güzel yenilikleri getirdi?
*Bir saatini boş geçirmedi; eserlerine çok emek verdi.
*Edebiyat kürsümüzün yegâne üstadıdır; hiç eskimez…
*Onun en yüksek ve tek gâyesi, dine ve dindaşlarına hizmettir.
*Dinde tamamen gerçekçi idi; ama tasavvuf şiirlerini de zevkle okurdu.
*Şimdi gençler, açık Türkçe bir şiiri bile anlayamaz durumdalar.
*Bu acıklı hâle nasıl düştük?.. Liselere Safahat dersi konulmalıdır.
*Niçin Safahat?.. Çünkü Âkif ve Safahat, Türkçe’mizin kalesidi
