Yaşam bizi kaldırıp bir yerden bir yere taşırken,yazgı da bir noktadan diğer noktaya doğru sürükler.Ve bu ikili arasında sıkışıp kalmış olan bizler,bu nedenledir ki,ancak bizlere ürküntü verecek sesleri duymakta ve yolumuzda bir engel gibi dikilmekte olanları görmekteyizdir.
Gerçek'i arayıp da onu insanlara açıklayan herkes acı çekmeye mahkûmdur.Çektiğim acılar bana tanışım olan kimselerin çektikleri acıları tanımayı ve anlamayı öğretmişti.
İnsan,deniz suyunun yüzünde dalgalanan köpük gibidir. Rüzgar esti mi,sanki hiç var olmamışçasına yok olur gider. İşte böyle olur, ömrümüzün Ölüm'ün önüne katılıp gitmesi...